امیر دادبان – دیگه قبول کردم

منو ول کردی تو این حال بدم
تو تصمیمای ‌خودم مرددم
حق میدم با این عصبی نسازی
خودم یجایی بدم میاد  اَ من
دیگه قبول کردم

بوی تنت
دم دم صبح
نمیری اَ یادم حتی با قرص
خاطراتت روحمو میخوره
کارات قلبمو بی اسلحه کشت
هنو مهمه که کی هست دورت
کی جای من توو موهات دست کنه
اگه هنو دوسم داری برنگرد
به خاطراتت بگو بس کنه

میخواد بزنه زنگ به گوشیت دلم
ولی خب چی بگم؟
چپ و راست چشات شدن مشکلم
چرا بد میگی آخه هی پشت من
من که فقط پشتتم
من که فرشته نجاتت بودم
ولی محتاج نجاتت شدم

روزا تکراری
مشت تو دیوار
بعدت میخندم سالی یبار
بیا با چهارتا حرف قشنگت
منو از توو چاردیواری درآر
نیستم ولی بت هست حواسم
با اینکه دوس داری پیشت نباشم
من همه ترسم همین بود
یه روز بیاد برات غریبه باشم

میزنه زنگ به گوشیت دلم
ولی خب چی بگم؟
چپ و راست چشات شدن مشکلم
چرا بد میگی اخه هی پشت من
منم که فقط پشتتم