میلاد جهانبخش – دل نبند

دل نبند لعنتی ما رنگ عوض می‌کنن. سحر ریچ و پوچ میرانو راه رو کج
می‌کنند. بین این آدما نمون به هر طرف نگاه کنی. نمی‌بینی آدم صاف و
ساده. چه بشکنی چه بگذری بینی پشت سرت حرف زیاده. بین این آدما نمون نه
نمون نه نمون. یه ساعلم یه ساحلی طوفانی و به هم زده یه اون پرنده‌ای که
آشیون از دست بده می‌خوام بشم مسافری که دل نمیده به هر کجا. می‌خوام برم
دور بشم هرجا که شد و ناکجا ناکجا. هر چقدر سخت باشه پا می‌شم من از این
غصه رها می‌شم دلمو دیگه سنگ می‌کنم مثل یه آتیشم با چشم بسته پرواز
می‌کنم درای بسته رو باز می‌کنم ق آسمون می‌شم ستاره‌ها رو لمس می‌کنم
سعی می‌کنم